Barwinek pospolity

Ta pozornie niepozorna roślina okrywowa zyskuje ostatnio na popularności. Barwinek pospolity (Vinca minor), bo o nim mowa, za młodu stanowi chaotyczną plątaninę rachitycznych pędów. Dopiero po pewnym czasie ze zdziwieniem odkrywamy gęsty, ciemnozielony, błyszczący kobierzec tam, gdzie niewiele roślin chciało rosnąć. I tu właśnie tkwi potencjał barwinka. W jego niespodziewanej przemianie, niczym u Kopciuszka.

Wygląd

Barwinek pospolity zaliczany jest do krzewinek. Posiada długie, wiotkie pędy dorastające do 50 cm długości, które bardzo łatwo się ukorzeniają. Jest to typowa roślina dywanowa, gdyż maksymalna wysokość, jaką osiąga wynosi 30 cm. Eliptyczne, skórzaste, błyszczące, ciemnozielone liście pozostają przez zimę na roślinie. Istnieją również odmiany o biało-zielonych (’Argenteovariegata’) oraz żółto-zielonych liściach (Illumination’Cahill’).

Kwiaty

Dodatkowym atutem rośliny są niebieskie kwiaty pojawiające się w kwietniu-czerwcu, w zależności od pogody. Rosną one na wzniesionych pionowo pędach, dzięki czemu są dość dobrze widoczne pomiędzy gęstymi liśćmi. Co ciekawe, roślina ta potrafi powtórzyć kwitnienie w sierpniu, jednakże nie będzie ono już tak obfite. Kwiaty 5cio krotne, dość charakterystyczne, przypominające nieco śrubę napędową do łodzi. Warto również zwrócić uwagę na odmiany o innych kolorach kwiatów, takie jak 'Gertrude Jekyll’ o białych płatkach czy 'Atropurpurea’ o fioletowych płatkach.

Wymagania

Barwinek jest rośliną dość tolerancyjną, jednakże najlepiej rośnie na glebie żyznej, próchnicznej. Preferuje stanowiska cieniste lub półcieniste. Wytrzymuje mrozy do -23*C i warunki miejskie.

Zastosowanie

Barwinek pospolity jest jedną z najcenniejszych roślin okrywowych. Świetnie zadarnia i zagłusza rozrost chwastów, chociaż warto mu w tym pomóc sadząc go w włókninie. Roślina polecana do nasadzeń w parkach, zacienionych ogrodach, na cmentarzach i pod koronami drzew. W miejscach, gdzie trawa nie daje sobie rady ze względu na zbyt duże zacienienie. Urokliwa roślina nadająca się zarówno do obsadzania ogrodów nowoczesnych, jak i wiejskich.

Źródła:

1. Hellwing Z. 1975. Byliny w parku i ogrodzie. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśnicze, Warszawa, s: 222.

2. Tomżyńska M., Szydło W., Muras P. 2016. Katalog roślin drzewa krzewy byliny. Agencja Promocji Zieleni Sp. z o. o., Warszawa, ss: 224-225.

3. e-katalogroslin.pl, dostęp 24.05.2021 r.