Ciemiernik ogrodowy (Helleborus hybridus), a także jego hodowlani przodkowie – ciemiernik biały (Helleborus niger), purpurowy (H. purpurascens), wschodni (H. orientalis) i cuchnący (H. foetidus), zwany jest nieraz zimową różą lub różą Bożego Narodzenia. Określenie wzięło się stąd, iż kwitną, w zależności od pogody, zimą lub wczesną wiosną. Te nietypowe rośliny mogą stanowić wczesnowiosenne urozmaicenie naszego ogrodu. Warto się zastanowić nad ich zakupem, gdyż mimo dość wysokiej ceny, są one jej warte.
Wygląd
Ciemierniki, to kępiaste byliny, dorastające od 20 (biały) do 80 (cuchnący) cm wysokości. Mniej więcej połowę ich wysokości stanowią pędy kwiatowe. Posiadają stosunkowo duże, dochodzące do 45 cm średnicy (wschodni) liście. Są one dłoniasto złożone, skórzaste, błyszczące, ciemnozielone i zimozielone. Niestety mogą być zimą niszczone przez wysuszające wiatry.
Kwiaty
Kwiaty ciemierników również są stosunkowo duże. Dochodzą do 12 cm średnicy (biały). Wyrastają na długich, prostych pędach pojedynczo lub po kilka. Najczęściej są one początkowo dzwonkowato opuszczone, by w miarę rozkwitu podnosić się. Paleta barw zaczyna się od bieli (biały), przez kremowe (wschodni) do brudnopurpurowych (purpurowy). Najbardziej rozpowszechniony jest jednak ciemiernik ogrodowy, który posiada w swych odmianach całą powyższą gamę kolorów – od bieli, przez kremowy, różowy, purpurowy, wiśniowy aż do odcieni brązu. Kwiaty, jak już wspominałam, w zależności od pogody, mogą pojawić się już we wrześniu i kończyć kwitnienie w kwietniu. W naszych warunkach zakwitają jednak w tym późniejszym terminie: luty – kwiecień, a czasami przeciągają kwitnienie jeszcze do maja.
Wymagania
Ciemierniki są dość wymagającymi roślinami. Ze względu na ich zimowe kwitnienie, muszą być chronione od zimnych, wysuszających je wiatrów. Stanowisko powinno być ciepłe i osłonięte, w cieniu lub półcieniu. Gleba żyzna, zasadowa, niezbyt przepuszczalna, próchniczna i stale wilgotna, zwłaszcza latem. Wytrzymuje mrozy do -34* C.
Zastosowanie
Ciemierniki nadają się do naturalistycznych oraz współczesnych grup ogrodowych (zwłaszcza odmiany o białych kwiatach), sadzone pojedynczo lub po 2-3. Dobrze będą wyglądać na półcienistych rabatach. Odmiany o długich pędach nadają się na kwiat cięty.
Źródła:
Marcinkowski J., Marcinkowska-Chojnacka N. 2016. Katalog roślin drzewa krzewy byliny. Agencja Promocji Zieleni Sp. z o. o., Warszawa, s: 358.
https://www.e-katalogroslin.pl, dostęp: 17.04.2022 r.
Hellwing Z. 1975. Byliny w parku i ogrodzie. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśnicze, Warszawa, ss: 120-121.