Rodzina dławiszowatych niesie, jak się wydaje, upiorny przekaz. Nasuwa skojarzenia z dławieniem się lub kogoś, duszeniem. Ma to pewną podstawę w jednym z przedstawicieli tej grupy – dławiszu okrągłolistnym. To silnie rozrastające się pnącze faktycznie potrafi „zdławić” okoliczne rośliny. Jednakże, jeśli posłużymy się dawniejszą, polską nazwą: trzmielinowate, przestaje robić się tak nieprzyjemnie. Co więcej, na pewno sporo osób zacznie kojarzyć tą nazwę w pewnymi roślinami obecnymi w naszych ogrodach i nie tylko. Dławiszowate, to rośliny dwuliścienne, obejmujące 94 rodzaje (z czego w Polsce naturalnie występuje tylko 1 – trzmielina) oraz około 860-1 400 gatunków, w zależności od wybranej systematyki oraz aktualnych trendów wśród naukowców. Najwięcej przedstawicieli tej rodziny można spotkać na obszarach międzyzwrotnikowych, nieco mniej na terenach podzwrotnikowych oraz najmniej w strefie umiarkowanej. Przykładami gatunków należących do tej rodziny są chociażby wspomniany dławisz okrągłolistny, trzmielina pospolita (na zdjęciu) czy bardziej egzotyczna czuwaliczka jadalna, która mimo „bezpiecznej” nazwy wcale taka jadalna nie jest. Przynajmniej nie w dużych ilościach.
Cechy rodziny:
do tej rodziny należą rośliny drewniejące, takie jak drzewa, krzewy oraz pnącza
liście pojedyncze, ułożone naprzeciwlegle
kwiaty obupłciowe, 4- lub 5-krotne
najczęściej niepozornekwiaty mogą być zebrane w kwiatostan typu wierzchotka lub stanowić pojedynczy, nieco bardziej okazały kwiat
owocem jest torebka, jagoda lub pestkowiec
Gatunki opisane
Trzmielina Fortune’a (Euonymus fortunei)