Jak urządzić żyjący ogród? cz. 2

Co ciekawe, oba gatunki znajdują się pod częściową ochroną. Ochrona ta kończy się, kiedy stworzenia zaczynają buszować po ogródkach czy polach uprawnych. Mimo to unikajmy stosowania morderczych metod pozbywania się tych stworzeń. Istnieje wiele innych sposobów, jak na przykład sadzenie roślin odstraszających, na przykład lawenda, cebula, czosnek czy bazylia, stosowanie odstraszaczy emitujących wibracje, ewentualnie wypłaszanie substancjami gazowymi. Można również, jeśli ktoś na chęć i czas, wyłapywać je i wypuszczać gdzieś daleko, pamiętając jednak, że krety potrafią kopać swoje królestwo na przestrzeni nawet kilometra.

Coś dla gadów

Z jakiegoś powodu gady są równie pozytywnie kojarzone, co pająki. Błąd. Jaszczurki czy węże, to kolejni sprzymierzeńcy człowieka. Ograniczają populację mrówek, komarów czy myszy. Nam w żaden sposób nie szkodzą, co więcej wolą zejść nam z drogi, niż atakować. Jeśli zdarzają się przypadki ukąszeń węży, to najczęściej z winy człowieka, który nieuważnie nadepnie gada czy w jakiś inny sposób stanie się dla niego zagrożeniem. Polskie gady nie stanowią zagrożenia dla zdrowego, dorosłego człowieka. Nawet legendarna żmija zygzakowata nie jest w stanie uśmiercić swoim jadem, o ile nie jest się uczulonym na substancje toksyczne, nie jest się chorym, nie jest się małym dzieckiem lub starszą osobą. No dobrze, inaczej. Nie jest to tak zły i trujący wąż, jak niektórzy chcą go ukazywać. Co więcej, najpierw ostrzegawczo stanie pionowo. Jeśli tylko nie zbliżymy się do niego, sam odpełźnie. Stworzenia te nie są skłonne do tracenia cennej substancji, jaką jest ich jad na coś, czego i tak nie zjedzą. Wolą się oddalić. Trzeba być naprawdę nieuważnym lub głupim (na przykład drażniąc go), żeby wąż zaatakował. Jak więc im pomagać? Po pierwsze należy pamiętać, iż wszystkie rodzime gady są w Polsce pod ścisłą lub częściową ochroną. Nie należy się z premedytacją robić im krzywdy. Nie próbować ich łapać, zwłaszcza jaszczurek za ogon, który niepotrzebnie odrzucą. Zanim odrośnie im namiastka nowego, mogą stracić życie, kiedy prawdziwy drapieżnik złapie je za tył ciała, którego nie będą mogły odrzucić. Gady są zmiennocieplne, stąd uwielbiają się wygrzewać na kamieniach. Można dla nich, a również dla nas, stworzyć skalniak, bądź poukładać na terenie ogrodu kamienie. Nawet na obrzeżach tak, żeby nam nie przeszkadzały. Można zostawić im jakiś niewielki fragment nieuprzątniętego ogrodu, jakaś kupka liści gdzieś na uboczu, gdzie będą mogły się zakopać i przezimować. Węży czy żółwi raczej tym nie ściągniemy, ale jaszczury będą za to wdzięczne.

Coś dla wiewiórek

Z jakiegoś powodu wiewiórki stały się pupilkami ludzi. Jest jakaś przyjemność w podziwianiu rudej kity skaczącej zręcznie z gałęzi na gałąź we wręcz nieprawdopodobny sposób. Największą pomoc możemy im udzielić jesienią i zimą. Ssaki te nie zapadają w sen zimowy, a więc potrzebują zimą jedzenia. Co prawda robią często spiżarnie, ale najpierw muszą mieć z czego je stworzyć. Można więc dzielić się z nimi orzechami różnego rodzaju. Dodatkowo, jeśli mamy miejsce, możemy zasadzić sosnę, świerk, leszczynę bądź orzech włoski. Wiewiórki (i nie tylko) będą korzystały z orzechowo-szyszkowego dobrodziejstwa, a my będziemy mogli obserwować ich akrobatykę.