Cechy stylu

Twórcy modernizmu postawili na prostotę, wygodę i funkcjonalność. Budynki były prostymi bryłami, a ich wygląd podkreślał ich użytkowe zastosowanie. Ciężko doszukać się „niepotrzebnych” zdobników. Zamiast tego poprawiono izolację termiczną oraz doświetlono wnętrza. Pomieszczenia posiadały duże okna, w budynkach umieszczano piwnice oraz pralnie, do mieszkania wchodziło się szeroką bramą oraz przestronną klatką schodową. Wszystko dla wygody mieszkańców. Ciekawym rodzajem architektonicznym była tzw. zabudowa galeriowa – do mieszkań nie wchodziło się przez wewnętrzną klatkę schodową, a przez jeden, wielki, długi balkon.

Drogi znów stały się proste. Układ ten nawiązywał do prostoty architektury, przez co ogrody zyskały miano ogrodów architektonicznych. Co ciekawe, im większy ogród, tym bardziej zanikała ta geometria. Stosowano ją tylko przy wejściu i wokół domu, a dalej pozostawiano ogród w stylu naturalistycznym, co było związane prawdopodobnie z koniecznością pielęgnacji i ciągłego przycinania roślin. Mimo dużego zróżnicowania nawierzchni dróg, najbardziej popularne stały się płyty kamienne lub betonowe wpuszczane w murawę czy też kolorowy żwir. Dodatkowo stosowano krawężniki, najczęściej betonowe.

Istotnym elementem kompozycyjnym była woda. Baseny wodne o prostych kształtach umieszczano przy budynkach w ten sposób, aby odbijały światło i architekturę. Popularne stały się baseny kąpielowe, budowane z betonu, obłożone kolorowymi płytkami ceramicznymi. Stawy naturalne i sztuczne, oczka wodne, strumienie, rzeczki z falowaną lub spiralną linią brzegową obsadzano bujną roślinnością przywodną oraz okładano kamieniami narzutowymi, rzuconymi zamiast kładek i mostków, tworzącymi sztuczne kaskady. Proste fontanny umieszczano przede wszystkim w większych ogrodach, parkach publicznych, rzadziej w prywatnych obiektach.

Powrót do Bloga