Cechy stylu

Charakterystyczne dla tego stylu były motywy roślinne oraz zwierzęce, mocna kolorystyka, mozaiki w ścianach i oknach, a także wszechobecne, falujące linie. Unikano linii prostych i kątów, starano się jak najbardziej je wygładzić, stąd też wiele ówczesnych budynków na zaokrąglone rogi. Należy pamiętać, iż był to czas intensywnego rozwoju przemysłowego, a więc i branży metalurgicznej. Popularna stała się metaloplastyka. Fantazyjne ogrodzenia i bramy były niemal obowiązkowym elementem posesji. Za twórcę tego „szalonego” stylu uznaje się Antoniego Gaudi, a za ikonę – jego budowlę: Casa Mila w Barcelonie, „falujący budynek”.

Ciekawostką jest fakt, iż miasto Łódź powstawało właśnie na przełomie XIX i XX wieku. Między innymi z tego powodu oraz przez dużą liczbę motywów przyrodniczych na kamienicach uważa się, iż to „stare miasto” budowane było w stylu secesyjnym. Często spotyka się określenie: Łódź, miasto secesji. Jest to jednak błędne założenie. Łódzkie kamienice i ogrody nie mają określonego stylu, a raczej budowane były w stylu eklektycznym, czyli mieszance kilku styli. I tak mamy secesję, owszem. W końcu akurat wtedy była on w pełnym rozkwicie. Mamy również zapowiedzi nadchodzącego modernizmu. Co ciekawe, niektórzy fabrykanci stawiali na styl á la barok. Jak to się mówi: każdemu według upodobań.

Powrót do Bloga