Płomyk wiechowaty

Płomyk wiechowaty, znany jest powszechnie jako floks lub floks wiechowaty, co stanowi spolszczoną wersję jego łacińskiej nazwy: Phlox paniculata. Czasem mówi się na niego również floks ogrodowy. Mnogość nazw podkreśla jego szeroką popularność w ogrodnictwie. Ta pochodząca z Ameryki Północnej bylina została sprowadzona do Europy w połowie XVIII w. i od tej pory uzyskano olbrzymią ilość odmian. Przodownikami w tej dziedzinie byli Niemcy i Francuzi. Również Holendrzy, Anglicy oraz Rosjanie przyczynili się do rozpowszechnienia jej. Istnieje też kilka polskich odmian, jak chociażby 'Warsaw Sunrise’ o ciekawych, żółto obrzeżonych liściach czy 'Narwiański Wir’, posiadający z kolei żółtawe unerwienie. Roślina niezbyt trudna w uprawie, lecz wymagająca stale umiarkowanie wilgotnej gleby. W innym wypadku liście od razu zwieszają się i wyglądają, jak zwiędnięte. Mimo pewnych wymagań, płomyki cieszą się niesłabnącą popularnością ze względu na różnorodność kolorów, a także na delikatny zapach, jaki wydzielają ich kwiaty.

Wygląd

Bylina ta osiąga od 40 do 140 cm wysokości, jednakże najczęściej spotyka się odmiany dorastające do około 100 cm. Posiada dość gęsto ulistnione łodygi. Liście jajowatolancetowate, zaostrzone na końcach. Latem, na szczytach pędów rozwijają się półkuliste kwiatostany. Wraz z upływem czasu tworzą zwarte kępy, które warto raz na kilka lat dzielić.

Kwiaty

Płomyk posiada gęsty, półkolisty kwiatostan typu baldachogrono o stosunkowo okazałych rozmiarach. Sam kwiat jest pięciokrotny, okrągły w zarysie, posiadający 2-3,5 cm średnicy i delikatnie pachnący. W zależności od odmiany może być biały, różowy, czerwony, fioletowy, a także niemal niebieski. Istnieją też odmiany dwubarwne, posiadające oczka, lub smugi na płatkach.

Płomyki mogą kwitnąć od lipca do września, czasem i dłużej. Wyróżniamy odmiany wczesne, rozpoczynające kwitnienie na początku lipca; średnie, kwitnące od drugiej połowy lipca oraz późne, zakwitające w sierpniu i później. Łącząc różne odmiany, otrzymujemy rabatę kwitnącą całe lato, aż do jesieni.

Wymagania

Floksy są umiarkowanie wymagającymi roślinami. Najlepiej się prezentują w słońcu lub półcieniu. Preferują ziemię żyzną, lub nawet bardzo żyzną i stale umiarkowanie wilgotną. Im lepsze stanowisko, tym obfitsze kwitnienie.  Są w pełni mrozoodporne. Nie wymagają okrywania ani sadzenia w osłoniętych miejscach. Jeśli zdarzy się wyjątkowo mroźna zima i roślina częściowo przemarznie, szybko zregeneruje się z głębiej położonych korzeni. Ze względu na ich intensywny rozrost, zalecany jest podział karp co 4-5 lat. Po 8-15 latach potrafią tak wyczerpać składniki w glebie, że zaczynają maleć. Aby temu zapobiec, należy ziemię ściółkować kompostem. W ostateczności należy przesadzić je na nowe, żyzne stanowisko. Aby zmaksymalizować ilość kwiatów, powinno się uszczykiwać pędy, zanim pojawia się paki kwiatowe. Natomiast by przedłużyć kwitnienie, należy wycinać przekwitłe części.

Zastosowanie

Ze względu na szeroką paletę barw, płomyk znajdzie zastosowanie w każdym ogrodzie. Intensywna zieleń pędów i liści zakończona pokaźnym kwiatostanem stanowi wspaniałe tło dla rabaty. Z niskich odmian można tworzyć obwódki. Mogą również występować, jako soliter. Co ciekawe, nadają się również na kwiat cięty, dzięki dużej trwałości i przyjemnemu zapachowi. Odmiany barwne świetnie komponują się z ogrodami wiejskimi, natomiast białe nadają się do ogrodów współczesnych, utrzymanych często w chłodnych tonacjach.

Źródła:

1. Hellwing Z. 1975. Byliny w parku i ogrodzie. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśnicze, Warszawa, ss: 176-184.

2. Marcinkowski J. 2005. Katalog bylin. Agencja Promocji Zieleni Sp. z o. o., Warszawa, ss: 63.

3. Marcinkowski J. 2014. Rośliny do każdego ogrodu. Agencja Promocji Zieleni Sp. z o. o., Warszawa, ss: 180.

4. e-katalogroslin.pl, dostęp 18.08.2019 r.