Trzmielina Fortune’a

Trzmielina Fortune’a (Euonymus fortunei), zwana czasem trzmieliną Fortunego, to kolejna, niedoceniana roślina w naszych ogrodach. A szkoda. Ten wielofunkcyjny i tolerancyjny krzew można sadzić zarówno w ogrodach wiejskich, parkach, jak i ogrodach współczesnych, kształtowanych „pod linijkę”. Jest pół zimozielony, a więc efektowny również zimą. Bardzo łatwo się rozmnaża przez korzonki przybyszowe na pędach, a więc i dość łatwo przyjmuje i rozrasta. Roślina – „chwast”. Ale taki, który chcemy mieć w ogrodzie 🙂

Wygląd

Trzmielina Fortune’a, to luźny krzew o nieco pokładającym się pokroju, dorastający do 30-80 cm wysokości, oraz 150 cm szerokości. Liście dość duże (nawet do 7 cm długości), owalne, błyszczące, pół zimozielone (niektóre źródła podają, że zimozielone, jednakże przy dużym mrozie częściowo lub całkowicie je gubi), o karbowanych brzegach. Ciekawie przebarwiają się podczas przymrozków – stają się wtedy czerwonawe. Dość istotny dla walorów zdobniczych jest fakt, iż jeśli zimą nie wystąpiły bardzo silne mrozy i roślina nie była zmuszona do pozbycia się liści, wtedy pozostawia zeszłoroczne, aż do momentu wypuszczenia świeżych listków, mających barwę soczystej, jaskrawej wręcz zieleni. Dopiero wtedy zaczyna pozbywać się starych liści i krzew nie jest ani chwili „nagi”.

Roślina ta posiada kilka odmian i każda nieco różni się wielkością, kolorem liści oraz zachowaniem. Prezentuję tu kilka najciekawszych i najczęściej spotykanych.

’Emerald 'n’ Gold’ – osiągająca 40 cm wysokości i 140 cm szerokości odmiana o zielonych liściach z szerokim, żółtym brzegiem. Jeśli znajdzie podporę, potrafi wspinać się po niej na wysokość do 3 m.

’Harlequin’ – dość niewielka roślina osiągająca około 50 cm szerokości. Posiada biało nakrapiane, stosunkowo niewielkie liście (do 3 cm długości). Stosowana raczej do zadarniania.

’Silver Queen’ – jedna z wyższych odmian, bo dorastająca do 80 cm wysokości przy podobnej szerokości. Liście dość duże, zielone o białym brzegu. Ta odmiana również ma tendencje do wspinania się po podporach.

’Sunspot’ – niska (20-30 cm wysokości), ale szeroko rozrastająca się odmiana o ciemnozielonych liściach ze złotym paskiem wzdłuż głównego nerwu.

Kwiaty i owoce

Zarówno kwiaty, jak i owoce są elementem marginalnym tej rośliny. Kwiaty zebrane są w drobne, kremowe, niepozorne kwiatostany. Pojawiają się w lipcu, jednakże w naszych warunkach dość rzadko. Owocem jest torebka wypełniona nasionami w pomarańczowych otoczkach. Najłatwiej je zaobserwować na starych osobnikach.

Wymagania

Roślina w zasadzie tolerancyjna. Rośnie w każdej ziemi ogrodowej, chociaż preferuje gleby próchniczne, lekko wilgotne. Lubi stanowiska słoneczne lub półcieniste, chociaż bez problemu radzi sobie w cieniu drzew. Toleruje warunki miejskie. Wytrzymuje mrozy do -23*C. Przy niższych temperaturach zrzuca liście, by się bronić przed mrozem. Wiosną warto ją przyciąć niezależnie, czy straciła liście, czy nie, gdyż ładnie się wtedy regeneruje i zagęszcza. Zamiast nawożenia, lepiej podsypać jej trocin lub świeżej, próchnicznej ziemi, przykładowo z kompostu i wymieszać to z podłożem.

Zastosowanie

Jak wspomniałam na początku (i przez niemal cały artykuł), trzmielina Fortune’a to roślina wielofunkcyjna, tolerancyjna i pół zimozielona. Można ją sadzić pod drzewami, w celu zadarnienia. Można ją sadzić pod krzewami, w celu zasłonięcia części bezlistnych tuż przy ziemi. Można puścić je na podporę, na przykład inną roślinę czy porowaty słup. Trzmielina z chęcią zacznie się wspinać. Ciekawy efekt da zimą, kiedy krzew, na który wchodzi zrzuci liście, a ona w jego wnętrzu nadal będzie zielona. Nie jest pasożytem, wykorzysta inny gatunek tylko jako podporę. Można ją sadzić jako główną ozdobę, na środku rabaty. Nadaje się do nasadzeń parkowych, leśnych lub naturalistycznych, w jej „roztrzepanej” formie. Można ją również nabyć jako szczepione „drzewko” formowane w kulę. Taka forma nadaje się do ogrodów współczesnych, sadzona po dwóch stronach schodów, efektownie wita wchodzących do domu. Można ją ciąć i formować, tworząc z niej niskie żywopłoty oraz obwódki.

Źródła:

1. Tomżyńska M., Szydło W., Muras P., 2016. Katalog roślin. Agencja Promocji Zieleni Sp. z o. o., Warszawa, ss: 174-175.

2. e-katalogroslin.pl, dostęp: 26.02.2020 r.