Fakty – zielona ściana:

• stanowi izolację cieplną

Zielona masa tworzy naturalną strefę buforową zatrzymując powietrze. Działa jak kurtka zakładana przez nas zimą: między naszym ciałem, a materiałem pozostaje warstewka powietrza, która nie zostaje „zabrana” przez wiatr, a więc ogrzana od naszego ciała utrzymuje swoją temperaturę, dzięki czemu jest nam ciepło. Tak samo dzieje się między ścianą a roślinnością. Gałęzie (a w wypadku roślin zimozielonych liście) utrudniają uciekanie ciepła ze ściany budynku tworząc warstwę ochronną. Z drugiej strony latem ochładza budynek. W jaki sposób, skoro nie pozwala na cyrkulację powietrza? Cieniując ścianę, przez co nie nagrzewa się tak bardzo, jak ściany bez liści, dzięki czemu i w pomieszczeniach jest chłodniej.

• wygląda ciekawie i efektownie

Przechodząc do zagadnień natury wizualnej, warto pamiętać, iż taka zielona ściana stanowi dekorację sama w sobie. Kwitnące powojniki czy róże, przebarwiające się jesienią liście winobluszczu, granatowe owoce na zimozielonym bluszczu… Przy odpowiednim doborze roślin możemy otrzymać ogród w wersji pionowej, a przy wszechobecnym betonie, jest to miła dla oka zmiana.

• zasłania elewację

Jeśli nie chcemy wydawać milionów na zdobienie budynku, a zależy nam na czymś więcej, niż szary tynk, taka zielona ściana stanowi świetne rozwiązanie. Co więcej, można w ten sposób zasłaniać papę, popękany tynk czy graffiti. Można za tym schować stare komórki, śmietniki czy inne obiekty niezbyt ładne wizualnie. Może nie jest to fakt przesądzający w dyskusji, ale na pewno godny rozważenia.

Mity – zielona ściana:

• powoduje zawilgocenie ścian i fundamentów

Kolejne zdanie często powtarzające się u przeciwników tej teorii. „Nie chcę tych chwastów, bo będę mieć na ścianie grzyba.” W tym momencie warto wrócić pamięcią do szkoły podstawowej. Roślina POBIERA wodę, a nie ją oddaje. Roślinie nie zależy na pozbyciu się wody, tylko na wyciągnięciu, ile się da z podłoża. Oczywiście w ramach pewnych granic zapotrzebowania. Jeśli posadzimy taki bluszcz pospolity, to on nie tylko będzie ściągał wodę z podłoża (a więc również osuszał fundamenty), ale i swoimi malutkimi korzonkami przybyszowymi ściągał ją z całej powierzchni muru. Takie małe przypomnienie z przyrody 🙂

• wymaga dużo pracy

Wszystko, co trzeba zrobić, wymaga pewnego nakładu pracy. Nie jest to jednak dużo pracy, a także sama praca ogranicza się w zasadzie do obsadzenia muru i ewentualnie co jakiś czas przycięcia, żeby na przykład roślina nie zasłaniała okna. Najmniej pracy wymagają samoczepne pnącza: sadzimy je przy murze, dajemy bambus, jako podpórkę na start i tyle. Więcej pracy wymagają rośliny, które potrzebują podpór. Należy im te podpory postawić, posadzić rośliny i później, a czasie wzrostu, ewentualnie korygować kierunek ich rośnięcia oraz podwiązywać, jeśli jakiś większy wiatr je zrzucił. No i przycinać, jeśli za bardzo się rozrastają. Praca na 5 minut z okna. Najwięcej pracy wymagają profesjonalne zielone ściany. Może je wręcz nazwać inwestycją. Należy wtedy odpowiednio umocować materiał z kieszonkami na rośliny, nasypać do nich ziemi, umieścić system nawadniania, nawożenia… Nie zmienia to faktu, że te wszystkie rzeczy robi się podczas montowania roślinności, a później powinny dawać sobie same radę, o ile zostały w odpowiedni sposób dobrane i wykonane. Prace te wykonują firmy specjalizujące się w zielonych ścianach, więc z zasadzie nasza praca ogranicza się do zapracowania na tę inwestycję.

Przykładowe gatunki do tworzenia zielonych ścian

Pnącza: bluszcz pospolity, winobluszcz pięciolistkowy, winobluszcz trójklapowy, rdestówka Auberta, róża pnąca, winogrono, powojniki, wiciokrzewy.

Byliny: kostrzewa, rojniki, rozchodniki, goździk siny, floks szydlasty, wilczomlecz mirtowaty, rogownica kutnerowata, len trwały, szarotka alpejska, dzwonek karpacki, kocimiętka i inne rośliny tak zwane skalne.

Powrót do Bloga